Gefilmd door een volledig vrouwelijke crew - met onder andere regisseur Amalie Atkins en cinematograaf Rhayne Vermette - over een periode van zes jaar op 16mm film, legt de film de handgemaakte aspecten van het medium van film en Agatha's tactiele wereld vast. Haar oude boerderij, met het grijze exterieur, staat in contrast met de levendige mix van kleuren en texturen aan de binnenkant. Onveranderd sinds de jaren vijftig, doet haar thuis ook dienst als een levend archief van een verdwijnend tijdperk.

In Agatha's Almanac komen onderbelichte en vergeten verhalen naar boven, worden stemmen gesterkt en komen rurale perspectieven aan bod. Agatha's leven is als een raam dat uitkijkt op de ervaringen van een bijna verloren generatie, wiens waarden en manier van leven dreigen te verdwijnen in een snel veranderende wereld.