Dankzij de verrassende blik van de kleine Lean schept de film het perfecte kader om de maandenlange tocht op een unieke wijze te schetsen. Het samenleven met een massa andere vluchtelingen, de boottochten, autoritten, busritten, het wachten op eten, op een slaapplek, op vervoer, op duidelijkheid. De onwetendheid en vermoeidheid van de volwassenen staat in scherp contrast met het charismatische gezichtje van Lean. Het lijkt of alle verdriet en pijn haar lijkt te ontgaan, maar is dat wel zo?
De stilistische keuzes die regisseur Egil Håskjold maakt, hebben een doorslaggevend effect op dit indrukwekkende reisverslag. Zonder commentaar of vragen ervaart de kijker hoeveel energie een vluchtelingentocht fysiek en mentaal vraagt van de volwassenen. Een film als geen andere, die reeds in de prijzen viel op prestigieuze festivals als Hot Docs, Nordic, Sheffield en het Kopenhagens festival CPH:DOX.